Bi duyguya bakıp çıkıcam

Koçluk eğitimlerinin ikinci modülünde Cycle of Experience konusunu çalışırken benim gibi aksiyon odaklı bir insanın duygularına bakmasının, onları adlandırmasının ve farkında olmasının zor olduğunu anladım. Kadim dostum Börk ile kahve arasında konuşurken konu duygulara gelince "bi duyguya bakıp çıkıcam abi" dedim. Bu çok sevilen bir cümle oldu bizim grupta, sürekli kullanıyoruz :) 

Bu aralar Polster & Polster'in "Gestalt Therapy Integrated" kitabını okuyorum, sevgili Dost'un önerisiyle. Kitapta yaratıcı sanatçıların duyguların sınırlarında dolaştıklarını ve eserlerini yarattıklarını yazıyor, bunu çok doğru buldum. Son zamanlarda iyi bir şiir okuyunca ya da iyi bir şarkı dinlediğimde şaşırıyorum; yazanlar ya da besteleyenler de Gestalt'ı biliyor herhalde diyorum. Duygular ile bu derece temas etmek sanatçıları uçuruyor diye düşünüyorum. Tamam sanatçı değilim, kabul ama koçluk yaptıkça şunu farkediyorum ki, her bir danışanın konusu bende bir yerlere dokunuyor, bu sayede duygularım ile temas ve farkındalığım artıyor. Kişisel gelişim için inanılmaz iyi bir araç, iyi ki bu yolculuğa çıkmışım diye düşünüyorum ve kendimi takdir ediyorum. 

Sanatçı, uçmak deyince de aklıma Syd Barret geldi, Pink Floyd'un kurucularından, LSD bağımlısı dahi çocuk. Burada onu da anmak istedim, uçarken yaptığı harika besteler halen dinleniyor ve dinlenmeye devam edecek bence.